EBITDA

EBITDA (ang. earnings before interest, taxes, depreciation and amortization) – zysk operacyjny przedsiębiorstwa przed potrąceniem odsetek od zaciągniętych zobowiązań oprocentowanych (kredytów, obligacji), podatków, amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych (ang. amortization) oraz amortyzacji (deprecjacji) rzeczowych aktywów trwałych (ang. depreciation).

EBITDA = przychody – koszty operacyjne bez amortyzacji i deprecjacji

lub

EBITDA = wynik operacyjny + deprecjacja rzeczowych aktywów trwałych + amortyzacja wartości niematerialnych i prawnych

EBITA biuro rachunkowe Lódź

EBITA (ang. earnings before interest, taxes and amortization) – zysk operacyjny przedsiębiorstwa przed potrąceniem odsetek od zaciągniętych zobowiązań oprocentowanych (kredytów, obligacji), podatków oraz amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych.

Można go obliczyć dodając do zysku operacyjnego wartość amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych. Amortyzacja rzeczowych aktywów trwałych nie jest wliczana w EBITA, gdyż w języku angielskim termin amortization odnosi się wyłącznie do amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych, a amortyzację rzeczowych aktywów trwałych nazywa się terminem depreciation. Oba rodzaje amortyzacji w rozumieniu języka angielskiego obejmuje EBITDA.

Aktywa finansowe biuro rachunkowe Lódź

Aktywa finansowe (en. financial assets) – aktywa obejmujące aktywa pieniężne (tj. aktywa w formie krajowych środków płatniczych, walut obcych i dewiz), wynikające z kontraktu prawo do otrzymania aktywów pieniężnych, prawo do wymiany instrumentów finansowych z inną jednostką na korzystnych warunkach oraz instrumenty kapitałowe wyemitowane przez inne jednostki.

Aktywa finansowe, to obok środków pieniężnych i ich ekwiwalentów (np. czeków i weksli obcych) także nabyte akcje, obligacje, udziały w innych jednostkach, bony skarbowe, kontrakty terminowe, warranty, prawa poboru, udzielone innym podmiotom pożyczki).

Aktywa finansowe prezentuje się w bilansie w podziale na długo i krótkoterminowe. Ogólną zasadą jest wycena aktywów finansowych na dzień bilansowy według wartości godziwej. Od tej reguły istnieją jednak wyjątki.

Podział aktywów na finansowe i niefinansowe został wprowadzony na potrzeby wyceny poszczególnych składników majątku i w opinii wielu autorów wyznacza granicę między tradycją a nowoczesnością w systemie rachunkowości: tradycja w rachunkowości oznacza wycenę w koszcie historycznym, nowoczesność – w wartości godziwej, która najszersze zastosowanie znalazła właśnie w wycenie aktywów finansowych. Wartość godziwa, to kwota, za jaką dany składnik aktywów mógłby zostać wymieniony, a zobowiązanie uregulowane na warunkach transakcji rynkowej, pomiędzy zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi, niepowiązanymi ze sobą stronami. Jeśli firma posiada wśród aktywów finansowych akcje znajdujące się w obrocie na aktywnym rynku, to ich wartością godziwą będzie aktualna cena rynkowa pomniejszona o koszty związane z przeprowadzeniem transakcji, gdyby ich wysokość była znacząca.